Geschiedenis |
Sinds de 14de eeuw waren er verschillende clans (bijvoorbeeld de Aizu en de Date) die de stad met het kasteel Nihonmatsu (betekent letterlijk twee dennen) en zijn naburige gebieden hebben bestuurd. De regerende daimyo heeft vaak veranderd tot het Edo tijdperk toen Tokugawa Ieyasu de macht aan de Shirakawa huis gaf. Tegenwoordig, in deze regio, zijn nog de soldaten die aanhangers van de Tokugawa huis en tegen de zuiderse daimyo (die de macht aan de keizer wilden teruggeven) herdacht. Het is zeer waarschijnlijk dat de meubelmakers van Nihonmatsu hebben geprobeerd een tansu te maken om de stad bekend te worden zodus de geschiedenis van die soldaten.
Nihonmatsu Design |
De isho-dansu van Nihonmatsu zijn één van de grootste kimonomeubels geproduceerd tijdens het Meiji tijdperk (meer dan 105cm breed en tot 120cm hoog). Die soort tansu zijn een kenmerk van de Meiji tijdperk. Hun productie is begonnen rond 1880 en blijft tijden het Taisho tijdperk en begin Showa tijdperk. Nihonmatsu tansu zijn meubels met twee delen (het is twee kisten) die met sugi (ceder) of hinoki (cipres) zijn gemaakt. Er zijn laden in keyaki (iep) en het meubel is afgewerkt met transparante kijiro lak of meer ondoorschijnend lak. De kenmerken van Nihonmatsu tansu zijn de ronde of vierkante slotplaten met ornamenten (vaak in messing) en dubbele vergrendeling. Een van de twee knoppen is een grendel die geopend met een sleutel is en de andere is een schuifgrendel (dus zonder sleutelsysteem). Het ornament van messing of ijzeren die vaak een symbool voor geluk is (bv: Hamer van Daikoku of den en kraanvogel onderwerpen) versiert de slotplaat of dient tot het verbergen van sleutelgat. Nihonmatsu tansu, zoals meeste isho-dansu, beschikten meestal over een brandkastje (rechtsonder) waarin de eigenaren hun waardevol voorwerpen behouden. De ladehandvatten waren ook heel groot in vergelijking met andere tansu en ze hadden vaak den-symbool boven elke lade (ter verwijzing naar “Nihonmatsu” die betekent “twee dennen” in het Japans). Nihonmatsu tansu zijn heel bekend geworden tijdens het Meiji tijdperk maar ook duurder, daarom werden goedkopere varianten gebouwd vooral tijden het Taisho en Showa tijdperken: ijzer wordt een vervangingsmiddel voor messing en meubels hebben soms enkel één sluitknop. De vorm en de grootte blijven toch dezelfde en ze hebben natuurlijk het den-symbool boven de deurknoppen.
Detail |
A - Het hout is in ceder of cipres. Er is een koffertje (rechtsonder) met een paar “geheime” lades om waardevol voorwerpen te behouden.
B - Ronde slotplaat met messing ornament (soms verbergt het sleutelgat en dubbele sleutels.
C - Grote deurknop met den-ornament (matsu) boven.
D - Aan de zijkant: deurknoppen gebruikt om snel het meubel (met het inhoud) te kunnen evacueren in geval van brand, overstroming enz. Dat maakt ook mogelijk de twee delen van het meubel samen goed te houden.
